Dubbel EK BJJ goud voor Daan van Schaijk

Daan van Schaijk, USC’s MMA-docent en fitnesstrainer bij het ASC en Amstelcampus sport & fitness heeft eind januari samen met een aantal andere USC’ers deelgenomen aan het Europees Kampioenschap Brazilian Jiu Jitsu. Daan haalde dubbel goud master 3 blue belt. Hier doet hij verslag van zijn avonturen in Portugal.

Het European Jiu Jitsu IBJJF Championship 2018 speelt zich af op 10 wedstrijdmatten en duurt 7 dagen lang. De deelnemers komen uit meer dan 70 landen. Daan komt uit in de klasse blauwe band.

‘Terwijl ik kom aanlopen is het duidelijk dat ik goed ben gelopen vanaf metrohalte Senor Roubado. Overal zijn sporters in Jiu jitsu-pak buiten aan het opwarmen of technieken aan het doornemen. Van binnenuit hoor je geschreeuw en kabaal van mensen die op houten borden slaan die onder de tribunes hangen.

Het Europees Kampioenschap

Op de matten is het een komen en gaan van jiu jitsuka’s. Verschillende wedstrijden vinden naast elkaar plaats. Na elke ronde valt de helft van het deelnemersveld af. Elke wedstrijd eindigt wanneer iemand opgeeft, bijv via verwurging of gewrichtsklem, of wanneer de tijd verlopen is, dan wint degene met de meeste punten, te verkrijgen via houdgrepen. Ten slotte kan je nog strafpunten krijgen voor tijdrekken en onsportief gedrag.

Ik kom uit in de categorie Blue/master 3/male/super-heavy. Mijn 1e tegenstander is de enige die ik heb opgezocht op internet. Hij is vierkant. Ik ben lang en dun en een kop groter en dat is voor een sport waarbij je de ander moet werpen niet handig. Ik besluit toch maar naar zijn benen te duiken, hij anticipeert supersnel en stort als een huis bovenop m’n nek. Uiteindelijk weet ik de situatie om te keren en win uiteindelijk net op punten. Het voelt als geen goed begin. Een behoorlijke tegenvaller is ook hoe kapot ik me nu al voel. Ik heb toch het afgelopen jaar 2x per week crossfit naast mijn reguliere trainingen gedaan en had daarmee verwacht dat mijn conditie top zou zijn. Hij is kennelijk toch niet genoeg.

In de halve finale is mijn tegenstander weer net zo vierkant en draagt een hoofdverband waarvan ik niet weet of dat nu goed of slecht voor mij is. Hij blijkt een voormalig judoka te zijn, dit vertelde hij me achteraf. Dit blijkt ook uit de succesvolle worp die hij inzet. Ik had me het toernooi iets anders voorgesteld terwijl hij me het ademen probeert te verhinderen. Gelukkig vecht ik nog goed terug. Ik kom op zijn rug terecht en zet een verwurging in waarbij zijn verband afvliegt. Het bloed volgt erachteraan. Ik win op rear naked choke.

De finale

De spanning stijgt. In de finale is mijn tegenstander wederom vierkant, maar kennelijk ben ik er inmiddels aan gewend. Ik heb bijna direct een takedown en krijg hem direct in een houdgreep, wat uitzonderlijk is. Ik voel dat ik dit kan winnen. Net op het moment dat mijn zelfvertrouwen een hoogtepunt bereikt en ik naar mount wil om de boel af te maken word ik omgerold alsof ik niks weeg. De timing hiervan was perfect, want ik voel me gewichts- en machteloos. Ik kan me wel voor mijn kop slaan terwijl ik op m’n rug lig. Ik zet alles op alles in de eindsprint van het gevecht; ik kom weer boven en win op punten. En dan ben ik Europees Kampioen.

Hoe ongelofelijk is dit? Maar het wordt nog gekker. Later op de dag is de Open klasse, waarin alle medaillewinnaars van de diverse gewichten mogen deelnemen. Ik kom uit in de categorie Blue/master 3/male/open class. Ook deze win ik. Met dubbel goud om mijn nek en een USC-shirt in de hand ga ik het podium op voor de foto. Dit gelooft toch niemand thuis … vooral ikzelf niet.

Al die uren afzien in de USC dojo, in Universum, Amstelcampus, ASC en PCH Fitness zijn het allemaal waard geweest. Ik kan niet wachten om iedereen weer te zien … maar eerst nog even 3 dagen zon.’

18 januari 2018, Lissabon, Portugal

foto’s van Ivor Ribeiro da Silva
check meer foto’s van het Championship.